"Rozwój fizyczny" jest pojęciem niezwykle obszernym.
Na pojęcie to składa się bowiem szereg procesów biochemicznych, biofizycznych i biologicznych.Procesy te sprawiają, że w człowieku zachodzą pewne zmiany takie jak rozrastanie się czy dojrzewanie.Procesy te następują po sobie kolejno w określonej kolejności i są nieodwracalne.
Każdy człowiek czy to dorosły czy też dziecko posiada w sobie określone cechy. Często są one zależne od uwarunkowań natury biologicznej. Większość cech człowiek dziedziczy po rodzicach, rodzinie a to z kolei ma wpływ na jego przyszłe życie. Tempo rozwoju dziecka jest często zależne właśnie od predyspozycji odziedziczonych po swoich rodzicach. Na to dziedziczne podłoże składają się też warunki środowiskowe, w jakich dziecko przebywa i wzrasta. Jeżeli dziecko jest od pierwszych miesięcy życia otaczane prawidłową opieką, darzone miłością, gdy jego potrzeby fizyczne i psychiczne są spełnione to jego rozwój będzie przebiegał prawidłowo. Natomiast dziecko, które przebywa w niesprzyjających warunkach środowiskowych, jest nieodpowiednio żywione, źle pielęgnowane i wychowuje się w złej atmosferze rodzinnej, rozwija się wolniej, jest bardziej podatne na choroby. Pojawiają się u takiego dziecka opóźnienia rozwojowe. Rozwój dziecka nie przebiega w sposób równomierny. Zmiany, jakie dokonują się z każdym rokiem ukazują pewne zróżnicowania. Tempo zmian rozwojowych jest na ogół umiarkowane między trzecim a czwartym rokiem życia oraz między piątym a szóstym rokiem życia dziecka. Natomiast wyraźne nasilenie procesów rozwojowych zauważyć można między czwartym a piątym rokiem życia. Podstawowym wskaźnikiem rozwoju fizycznego dziecka jest budowa ciała i układ ruchowy. Dzieci w wieku trzech-czterech lat posiadają budowę ciała małego dziecka. Charakterystyczne jest w budowie ciała to, że posiadają stosunkową dużą głowę a długi tułów. Ich kończyny są słabe a stopy mało wydolne. Znaczny postęp w rozwoju fizycznym można już zauważyć u dziecka w wieku pięciu-sześciu lat. Następuje wówczas przyrost wysokości ciała wywołany wydłużaniem się kości długich a zwłaszcza kończyn dolnych. Na przełomie z kolei szóstego i siódmego roku życia diametralnej zmianie ulegają wysokość i ciężar ciała, intensywnie rozwija się także układ mięśniowy, zwiększa się masa mięsni. Następuje też znaczny rozwój kośćca a przejawem prawidłowo przebiegających procesów kostnienia jest wymiana zębów mlecznych na zęby stałe. Z rozwojem fizycznym w ścisłym związku pozostaje rozwój motoryczny dziecka. Wraz z wiekiem staje się ono bowiem silniejsze i może osiągnąć wysoki poziom sprawności ruchowej wyrażającej się w rozwoju umiejętności praktycznych polegających na zdolności posługiwania się przedmiotami codziennego użytku np. łyżką bądź widelcem oraz rozwoju sprawności ruchowych takich jak bieg, skok, rzut piłką, wspinanie się. W okresie przedszkolnym następuje wzmożona aktywność ruchowa a jego najintensywniejszy przyrost następuje między czwartym a piątym rokiem życia. Dziecko w wieku trzech lat jest jeszcze bardzo nieporadne a przejawia się to w wykonywaniu prostych czynności. Dziecko 3-letnie nie jest w stanie wykonać czynności skomplikowanych takich jak np. rozwinięcie cukierka w biegu. Dziecko z kolei 4-letnie już jest bardziej sprawne motorycznie. Potrafi dłużej skupić uwagę, jest zręczniejsze i zwinniejsze. Z dzieckiem z kolei 5- letnim już można wykonywać systematyczne ćwiczenia gimnastyczne. Wśród 5-letnich dzieci daje się zauważyć indywidualne różnice w upodobaniach ruchowych chłopców i dziewczynek. Dziecko w wieku 6 lat jest jeszcze bardziej silne, wytrzymałe odznaczające się duża precyzją i koordynacją ruchów. Jego reakcje są szybkie i celowe. Jest spostrzegawcze i pojętne.
Oprac. mgr Joanna Jakubiszyn